Βαγκαμπόντο – Το χαμίνι της Κέρκυρας: κυκλοφόρησε το βιβλίο της Πέπης Γιάννου

Βαγκαμπόντο – Το χαμίνι της Κέρκυρας: κυκλοφόρησε το βιβλίο της Πέπης Γιάννου

Βαγκαμπόντο – Το χαμίνι της Κέρκυρας: κυκλοφόρησε το βιβλίο της Πέπης Γιάννου

Το συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα της Πέπης Γιάννου, ένα από τα γοητευτικότερα του είδους του αναφορικά με τη ζωή και την κατάσταση στα αγγλοκρατούμενα Ιόνια Νησιά του τέλους του 19ου αιώνα, και κυρίως στην Κέρκυρα, αφορά τον Μάρκο, ένα βαγκαμπόντο.

Το “Βαγκαμπόντο – Το χαμίνι της Κέρκυρας” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “ΑΛΛΩΣΤΕ” και θα το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Κέρκυρας!

Λιγα λόγια για το βιβλίο:
Γοητευτικός, μυστηριώδης και συνάμα σκληρός ο 19ος αιώνας για όλη την Ευρώπη. Αιώνας των νεόπλουτων, της ανατέλλουσας λαμπερής αστικής τάξης, αιώνας των περιηγήσεων και της άσκοπης περιπλάνησης, της ταχείας εκβιομηχάνισης αλλά και των οξύτατων κοινωνικών ανισοτήτων και της φτώχιας.

Στο απόγειο της περιόδου της μέσης αγγλοκρατίας, η Κέρκυρα, η πρωτεύουσα του Ιονίου Κράτους, ανακηρυγμένη ως πόλη με ελεύθερο λιμάνι από το 1827 θα δέχεται τώρα συνεχώς τα ετερόκλητα πλήθη που συρρέουν από κάθε γωνιά της Ελλάδας και της Ευρώπης. Μέσα στο πολύχρωμο και πολυφυλετικό σκηνικό αυτής της βουερής πολιτείας ο δωδεκαετής Μάρκος, είναι ένα από τα πολλά ορφανά παιδιά, που τριγυρίζουν μόνα στην πόλη και κοιμούνται στα λιθόστρωτα, ακριβώς κατά το πρότυπο των άστεγων παιδιών του μητροπολιτικού Λονδίνου.

Οι Άγγλοι – θερμοί υπέρμαχοι μιας εντατικής γραφειοκρατίας- και με όργανό τους την αμείλικτη Εκτελεστική Αστυνομία καταγράφουν κάθε πληροφορία για όλα αυτά τα χαμίνια (vagabondi) που κυκλοφορούν καθημερινά στα στενά της πόλης, ηλικίας 6-13 ετών, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι παιδιά κυρίως μεταναστών και προσφύγων – Σουλιωτών, Μαλτέζων και Παργινών. Διορίζει χωροφύλακες ως κηδεμόνες τους, ώστε να μπορεί να τα ελέγχει, αλλά και για να τα χρησιμοποιεί, κατά το δοκούν, με το πρόσχημα της αγυρτείας και φαύλης επαιτείας ως δωρεάν εργατικά χέρια στην κατασκευή του οδικού δικτύου του νησιού. Είναι το χρονικό σημείο-σταθμός όπου η φτώχια πλέον ποινικοποιείται και που ο αποικιοκρατική διοίκηση εισάγει τον παραδοσιακό ρόλο επιτήρησης και καταστολής, ο οποίος συνοψίζεται στο κλασικό τρίπτυχο του αιώνα: συλλογή πληροφοριών, επιτήρηση, τιμωρία.

Ο ήρωας είναι ένας επτανήσιος Όλιβερ Τουίστ, πρώιμα ωριμασμένος σαν εκείνον, επιδεκτικός όμως στο καλό κι ανοιχτός στην αισιόδοξη πλευρά της ζωής, που την κυνηγά με πάθος ακροβατώντας πάντα σε τεντωμένο σχοινί, ανάμεσα στην αναμονή του ονείρου μιας νέας ζωής και στα ανυπέρβλητα εμπόδια που θα του θέτει κάθε φορά το σύστημα. Παλεύει να επιβιώσει στους κινδύνους των δρόμων, αναπτύσσοντας τις δικές του άμυνες και παρά τη μοναχική του φύση και τις επώδυνες εμπειρίες του παρελθόντος του δημιουργεί βαθιά αληθινές σχέσεις με τους ανθρώπους που βρίσκονται στο διάβα του. Ένας απρόσμενος, πλατωνικός έρωτας με ένα κορίτσι από την αντίπερα όχθη, γόνο μεγαλοαστών εμπόρων του νησιού θα εντείνει την ήδη δεινή του θέση και θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

Σχετικά άρθρα