Το Βενετσιάνικο Καρναβάλι της κοσμικής Κέρκυρας του 18ου αιώνα

Το Βενετσιάνικο καρναβάλι αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους και πιο φαντασμαγορικούς εορτασμούς παγκοσμίως. Από τις περίτεχνες βενετσιάνικες μάσκες μέχρι τις πολυτελείς μεταμφιέσεις, κανένας τόπος δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Βενετία και τον εορτασμό του Καρναβαλιού της… εκτός από έναν…

Η κοσμοπολίτικη Κέρκυρα με τον βενετσιάνικο αέρα της…

Από την αρχιτεκτονική των κτιρίων, μέχρι τη γαστρονομία και τον πολιτισμό, η Κέρκυρα κουβαλά μια παράδοση 450 ετών η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτή της Βενετίας. H ετυμολογία της λέξης Carnavale προέρχεται από τις λατινικές λέξεις carne & vale που μεταφράζεται ως ο αποχαιρετισμός από το κρέας.

Την περίοδο της Ενετοκρατίας ευγενείς και αριστοκράτες έφεραν στην Κέρκυρα τα δικά τους έθιμα της Αποκριάς και τον δικό τους τρόπο διασκέδασης απογειώνοντας έτσι, συνδυαστικά με τις τοπικές κερκυραϊκές παραδόσεις των ντόπιων, το Κορφιάτικο καρναβάλι. Οι εκδηλώσεις τόσο σε εξωτερικούς όσο και σε εσωτερικούς χώρους δεν είχαν τελειωμό, αφού είχαν διοργανωθεί αποκριάτικοι χοροί όπου συμμετείχε όλη η ελίτ του νησιού.

Μέσα στο πλήθος λέγεται πως σε μια από αυτές τις βραδιές ο διάσημος ερωτύλος Καζανόβα είχε κάνει την εμφάνισή του σαγηνεύοντας τα γυναικεία πλήθη. Ωστόσο μέσα στο γλέντι, την πολυκοσμία και τη διασκέδαση δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι καθιερωμένες βραδιές αφιερωμένες στη χαρτοπαιξία. Αξιωματικοί, στρατηγοί, ευγενείς και αριστοκράτες λάτρευαν να ασχολούνται με τις ώρες με το «άθλημα» στις λέσχες που είχαν τότε δημιουργήσει.

Η ανάπτυξη του Λυρικού Θεάτρου στην Κέρκυρα είχε τη δική της συμβολή στην εξέλιξη του Κερκυραϊκού Καρναβαλιού. Η λέσχη των ευγενών μετατράπηκε στο θέατρο «Nobile Teatro di San Giacommo» όπου διεξάγονταν χοροεσπερίδες μεταμφιεσμένων και διάφορες εκδηλώσεις με φανταχτερά και πολυτελή κοστούμια τα οποία έραβαν οι μοδίστρες ένα χρόνο πριν.

Με το πέρασμα των χρόνων μεταμεσονύκτιοι χοροί ξεκίνησαν να κάνουν την εμφάνισή τους τόσο στην ιστορική πόλη του νησιού όσο και στα χωριά. Η Εσπιανάδα ήταν στολισμένη με πολύχρωμες γιρλάντες και κάτω από αυτές και υπό τον ρυθμό της μουσικής χορεύονταν Καντρίλιες & Λανσιέδες, που κέρδιζαν το θερμό χειροκρότημα. Ο λαός φορούσε τα μουζέτα του και μεταμφιεσμένος σε ντόμινα και αρλεκίνους ξεχύνονταν στην πόλη, όπου ο χορός και το γλέντι κρατούσαν μέχρι τα ξημερώματα.

Ήδη από τον 16^ο αιώνα οι Βενετοί είχαν καθιερώσει στην Κέρκυρα τις Γκιόστρες ή αλλιώς το Ιππηλάσιον. Επρόκειτο για ένα είδος ιππικού αγώνα – κονταρομαχίας το οποίο αναβίωνε το ιπποτικό πνεύμα και αποτελούσε ένδειξη πολεμικής αρετής. Την περίοδο του Καρναβαλιού στην Κέρκυρα διοργανώνονταν δύο giostre.

Η πρώτη από τη φρουρά των στρατιωτών του Παλαιού Φρουρίου και η δεύτερη από την νεολαία των ευγενών. Οι δύο ιππικοί αγώνες διεξάγονταν στη Strada Larga, το σημερινό Πλατύ Καντούνι. Αφού το Συμβούλιο των ευγενών έκρινε τον νικητή του απένειμαν ως έπαθλο ένα χρυσοποίκιλτο μανδύα επάνω στον οποίο απεικονίζονταν η φιγούρα του εμβλήματος της Βενετίας, Αγίου Μάρκου.

Το έθιμο αυτό συνεχίστηκε στην Κέρκυρα και κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας.

Κείμενο: Ελεάννα Βασιλάκη