Στο δρόμο για τους Καταρράκτες των Νυμφών
Στο δρόμο για τους Καταρράκτες των Νυμφών
Στο δρόμο για τους Καταρράκτες των Νυμφών
15 Ιουνίου 2020
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Νύμφες ήταν νεαρές, πανέμορφες και ημίθεες κοπέλες που τρέφονταν με αμβροσία. Κατά μία εκδοχή ήταν κόρες των ποταμών, για αυτό και κάποιος μπορούσε να τις συναντήσει μέσα στην άγρια φύση, δίπλα πάντοτε σε πηγές ή καταρράκτες με νερά.
Φθάνοντας στις Νυμφές της βόρειας Κέρκυρας, μπορείς εύκολα να καταλάβεις από πού πήραν το όνομά τους. Χτισμένες σε χαμηλό σχετικά υψόμετρο, είναι προστατευμένες με κάθε τρόπο από τη φύση. Αγκαλιασμένες από τις γύρω κορυφές των βουνών και προικισμένες με το ατελείωτο πράσινο της βλάστησης, μοιάζουν σαν να έχουν βγει από ένα παραμύθι με νεράιδες. Ο οικισμός του χωριού είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις πλαγιές του λόφου, και σε καλωσορίζει με ένα υπέροχο πολύχρωμο μωσαϊκό από τα παραδοσιακά του σπίτια.
Αμέσως σαν βρεθείς στις Νυμφές, η φύση σε καλεί να την εξερευνήσεις και να ανακαλύψεις εάν όντως αυτός ο μαγευτικός τόπος κατοικείται ακόμη από όντα που βρίσκονται πέρα από τον δικό μας κόσμο. Περπατώντας ανάμεσα στα δημιουργήματα της γης και των ανθρώπων που αρμονικά συνυπάρχουν πλάι-πλάι, κάποια στιγμή θα ακούσεις να σε καλεί ένα μακρινό κελαρυστό τραγούδι. Και κατεβαίνοντας προσεκτικά μια μικρή αλλά απότομη πλαγιά, βρίσκεσαι μπροστά στους Καταρράκτες των Νυμφών, εκεί που το νερό που κυλά από ψηλά και τα λαμπυρίσματα του ήλιου, σχηματίζουν με τη βοήθεια της φαντασίας σου μυριάδες εικόνες και ιστορίες, που ακροβατούν ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις δοξασίες.
Ωστόσο η συνάντηση ενός θνητού με μία Νύμφη, αποτελούσε και αποτελεί ακόμη και σήμερα μια πρόκληση. Ο θνητός μπορεί εύκολα να χάσει τα λογικά του από την ομορφιά της, να τον συνεπάρει για πάντα η εύλαλη σαν τρεχούμενο νερό φωνή της, να τον εγκλωβίσει μέσα του ο παραμυθένιος της κόσμος…
Κείμενο & φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αηδονίδης
