Πλατεία Λεμονιάς: H κάποτε αμαρτωλή συνοικία της παλιάς πόλης!

Η πρώτη περιπλάνηση στα καλντερίμια της παλιάς ιστορικής πόλης της Κέρκυρας είναι πιθανόν να σας οδηγήσει στην πλατεία Λεμονιάς. Τα επιβλητικά κτίρια που την περιβάλλουν, οι απλωμένες μπουγάδες συνθέτουν από μόνα τους ένα μοναδικό σκηνικό παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Εάν την επισκεφθείτε κατά το μεσημεράκι της Κυριακής είναι πιθανόν οι μυρωδιές της παστιτσάδας και του σοφρίτου που μαγειρεύονται στα γύρω νοικοκυριά να σας σπάσουν τη μύτη. 

Η ονομασία της γραφικής αυτής πλατειούλας προέρχεται από τα βενετσιάνικα χρόνια, όταν στη μέση αυτής δέσποζε το ομώνυμο δέντρο λεμονιά. Η σημερινή και πολύ περπατημένη οδός της Αγίας Θεοδώρας που έχει αφετηρία την πλατεία αυτή ονομαζόταν από την εποχή της ενετοκρατίας Calle Lemonia που μεταφράζεται δρόμος των λεμονιών.  

Παρόλη τη γραφικότητά της το παρελθόν της πλατείας Λεμονιάς μαρτυρείται ιδιαίτερα αμαρτωλό. Τη δεκαετία του 1950 είχε αποκτήσει πολύ κακή φήμη εξ αιτίας των οίκων ανοχής που υπήρχαν εκεί κάποτε. Για πολλά χρόνια αποτέλεσε λίκνο εκμετάλλευσης άπορων γυναικών ενώ μέχρι σήμερα διατηρεί αρνητικούς συνειρμούς στις συνειδήσεις των παλιών.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου πολλά ιστορικά σπίτια καταστράφηκαν ολοσχερώς, μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνονταν πολλά που περιέβαλαν την πλατεία Λεμονιάς. Η έκταση της πλατείας μεγάλωσε όταν μετά το πέρας του πολέμου πολλά από αυτά κατεδαφίστηκαν.

Η εκκλησία της Ευαγγελίστριας & Αγίου Συμεών που διασώζεται στη δυτική πλευρά της πλατείας, χτίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα από την ευγενή οικογένεια Τουρλίνου από όπου και έλαβε την πρώτη της ονομασία. Ο ναός αυτός ήταν για χρόνια ιδιόκτητος της κερκυραϊκής αρχοντικής οικογένειας η οποία παράλληλα ανήκε στην λίστα του libro d’oro του νησιού.

Σήμερα η πλατεία Λεμονιάς είναι πόλος έλξης για τον τουρισμό, ενώ οι λεμονιές που έχουν φυτευτεί από τους ντόπιους συμβολίζουν την ιστορική βενετσιάνικη ονομασία της.

Κείμενο: Ελεάννα Βασιλάκη

Σχετικά άρθρα