Οι τηγανίτες τ’ Αγιού: ένας γλυκός φόρος τιμής στον Άγιο Σπυρίδωνα

Η Κέρκυρα, με την πλούσια πολιτιστική της κληρονομιά και τα ξεχωριστά έθιμα, αποτελεί έναν τόπο όπου η παράδοση ζει και αναπνέει στην καθημερινότητα των κατοίκων της. Ο Δεκέμβρης είναι ο κατεξοχήν μήνας των εορτών, ειδικά για τους Κερκυραίους όμως έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά τους καθώς τον Δεκέμβρη γιορτάζει και ο πολιούχος της Κέρκυρας, ο Άγιος Σπυρίδωνας. Και ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα του νησιού είναι η παρασκευή και κατανάλωση λουκουμάδων την παραμονή της γιορτής του Αγίου, ένα έθιμο γνωστό με το όνομα οι “τηγανίτες τ’ Αγιού”.

Το έθιμο θεωρείται ότι έχει τις ρίζες του από την εποχή της Βενετοκρατίας, όταν την παραμονή της γιορτής του Αγίου Σπυρίδωνα, στην ολονύχτια λειτουργία (δηλαδή κατά το “βεγιόνι” ή “βεγγιόλι” σύμφωνα με την κερκυραϊκή διάλεκτο) στην εκκλησία του Αγίου, οι πιστοί κατανάλωναν τηγανίτες προκειμένου να μπορέσουν να αντέξουν την αγρύπνια αλλά και το κρύο της νύχτας. Τα “ταπεινά” μάλιστα υλικά από τα οποία φτιάχνονται οι τηγανίτες, δηλαδή αλεύρι και νερό μαζί με λίγη ζάχαρη ή μέλι αραιωμένο για το πασπάλισμα, τις καθιστούν ένα γλύκισμα που μπορούσε να εύκολα φτιαχτεί σε δύσκολες οικονομικά εποχές για τον λαό, και ακόμη και να παραχθούν σε μεγάλη ποσότητα και να μοιράζονται ως προσφορά στους προσκυνητές.

Ακόμη και σήμερα, την παραμονή της γιορτής, οι δρόμοι της πόλης γεμίζουν με τη μυρωδιά των τηγανητών λουκουμάδων. Πολλοί Κερκυραίοι συνεχίζουν την παράδοση φτιάχνοντας λουκουμάδες στα σπίτια τους, ενώ σε διάφορα σημεία του νησιού οργανώνονται εκδηλώσεις όπου οι ντόπιοι και οι επισκέπτες του νησιού μπορούν να δοκιμάσουν αυτό το παραδοσιακό γλύκισμα και μάλιστα σε διάφορες εκδοχές. Οι λουκουμάδες σερβίρονται πιο “παραδοσιακά” με ζάχαρη άχνη, μέλι ή και κανέλα, αλλά πλέον αρκετοί προσθέτουν μοντέρνες πινελιές όπως σοκολάτα ή ξηρούς καρπούς.

Για τους Κερκυραίους, το έθιμο των λουκουμάδων δεν είναι απλώς μια γαστρονομική παράδοση. Είναι ένας τρόπος να έρθουν πιο κοντά στον Άγιο Σπυρίδωνα, αλλά και ακόμη μια ευκαιρία να βρεθούν στους δρόμους και τα καντούνια της πόλης με φίλους και γνωστούς κατά την παραμονή αυτής της μεγάλης γιορτής για το νησί. Και παρόλο που η παρασκευή από τις τηγανίτες έχει εξελιχθεί με τον καιρό, η ουσία του εθίμου παραμένει η ίδια: η κοινή χαρά, η πίστη και η ενότητα.

Το έθιμο από τις τηγανίτες τ’ Αγιού είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του πώς οι παραδόσεις διατηρούν την πολιτιστική ταυτότητα ενός τόπου. Κάθε χρόνο, οι λουκουμάδες θυμίζουν στους Κερκυραίους και τους επισκέπτες τη δύναμη της πίστης και της συλλογικότητας. Είναι ένα γλυκό ταξίδι στην ιστορία και την πνευματικότητα της Κέρκυρας, που συνεχίζει να συγκινεί και να εμπνέει.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην Κέρκυρα την παραμονή του Αγίου Σπυρίδωνα, δοκιμάστε αυτές τις “ταπεινές” αλλά τόσο λαχταριστές τηγανίτες. Δεν είναι μόνο μια γευστική εμπειρία, αλλά και ένας τρόπος να γίνετε μέρος μιας πανάρχαιας παράδοσης που ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων!