Για χίλιες και μια Κορφιάτικες νύχτες…

Η Κέρκυρα δεν φέρει τυχαία τον τίτλο «Μυθικό Νησί των Φαιάκων» αφού οι θρύλοι οι παλιές ιστορίες τον ντόπιων, στολίζουν ακόμα περισσότερο το παρελθόν της.

Σήμερα θα σας διηγηθούμε μια ιστορία με άρωμα από τη Μέση Ανατολή. Πρωταγωνιστής, ένας άμυαλος μα πολύ επηρεασμένος από έρωτα Κορφιάτης άρχοντας, ο οποίος αγάπησε παράφορα την λάθος γυναίκα, μια καλλονή ανατολίτισσα. Εκείνος, ήταν ορκισμένος χριστιανός, ενώ εκείνη μουσουλμάνα. Ένας ισχυρός, μα ανεκπλήρωτος έρωτας, έλαβε χώρα στο νησί της Κέρκυρας κατά το 1716…Πρόκειται να σας αφηγηθούμε λοιπόν ένα κορφιάτικο παραμύθι, γεμάτο φλογερό έρωτα, εναλλαγές συναισθημάτων, δολοπλοκίες και έναν αιμοχαρή Οθωμανό σουλτάνο…

Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε ένας πλούσιος άρχοντας, ονόματι Νικόλαος Πιερρής, που κατοικούσε στην παραθαλάσσια περιοχή του Ύψου της Κέρκυρας. Υπήρξε ένας έξυπνος και μορφωμένος διπλωμάτης της εποχής. Εξ’ αιτίας λοιπόν των διπλωματικών του επιτυχιών, η μοίρα του επιφύλασσε ένα ταξίδι μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Επισκεπτόμενος το σαράι (παλάτι) του σουλτάνου Τζανούμ Χοτζά, ανάμεσα στους υπηρέτες και τον συνωστισμό του παλατιού μια οπτασία ξεπρόβαλλε η οποία αυτομάτως, του έκλεψε την καρδιά.

Το έντονό βλέμμα με τα σχιστά μάτια, οι καμπύλες, το χαμόγελό και ο εντυπωσιακός χορός της Ναζλή του χαρεμιού, ήταν αρκετά για να σαγηνεύσουν τον κερκυραίο άρχοντα. Δίχως καμία σκέψη και δίχως να αναλογηθεί τις συνέπειες που θα έπονταν, αποφασίζει να απαγάγει την εκθαμβωτική χανούμισα, οδηγώντας την με το πλοίο του στην Κέρκυρα. 

Αποφασισμένος να την κάνει ευτυχισμένη, ο βαθιά ερωτευμένος Νικόλαος, μετατρέπει το εσωτερικό του αρχοντικού του σε ένα αξιοζήλευτο, πλουσιοπάροχο παλάτι. Εντυπωσιακά υφάσματα, πολυτελή έπιπλα, χρυσοποίκιλτες λεπτομέρειες και μεγάλα παράθυρα κοσμούσαν το εσωτερικό του παλατιού.

Φρόντισε για επίσης το αρχοντικό να διαθέτει απεριόριστη θέα προς τη θάλασσα του Ύψου, την οποία λάτρευε να αγναντεύει η αγαπημένη του Ναζλή, αφού της θύμιζε την αύρα του Βοσπόρου.

Η ευτυχία όμως στην ερωτική τους φωλιά δεν κράτησε πολύ, αφού η όμορφη Ναζλή αρρώστησε θανάσιμα. Απαρηγόρητος, αποφασίζει να θάψει τη σωρό της στο πιο ψηλό σημείο του βουνού του Ύψου, για να μπορεί το πνεύμα της να γαληνέψει, αντικρίζοντας αιώνια τη θάλασσα.

Η μοίρα όμως του άρχοντα έμελλε και άλλα δεινά. Ο σουλτάνος Τζανούμ και ο πρώην υπηρέτης της Ναζλή, Μεχμέτ, είχαν αγκυροβολήσει με μια ομάδα γενίτσαρων για να εκδικηθούν τον προδότη Νικόλαο και να επιστρέψουν την καλλονή στην Πόλη. 

Ο Νικόλαος αποκάλυψε στους Οθωμανούς ότι η αγαπημένη του είχε πεθάνει, δίχως να αποκαλύπτει που βρισκόταν ο τάφος της. Εξοργισμένος ο σουλτάνος διατάζει τον θάνατό του με αποκεφαλισμό στα χώματα του παραλιακού Ύψου προς παραδειγματισμό για όσους διέπρατταν προδοσία εις βάρος του… Στη συνέχεια, το αρχοντικό και η περιουσία του άτυχου Νικόλαου παραδόθηκαν στις φλόγες…

Μετά από ώρες έρευνας και αφού ο σουλτάνος κατάφερε να ανακαλύψει τον τάφο της παλλακίδας, ξέθαψε τα κόκκαλα της παίρνοντάς τα μαζί του στο σαράι της Κωνσταντινούπολης, καθώς ήθελε να τελέσει εκεί την κηδεία της.

Λέγεται πως μετά την πράξη του αυτή του σουλτάνου το πνεύμα της όμορφης Ναζλή δεν κατάφερε ποτέ να βρει τη γαλήνη και πως ακόμη ντυμένη στα λευκά τριγυρνά ως νύμφη στην παραλία του Ύψου…

Πηγή: Περί της Κέρκυρας ανάγνωσμα