Φάρος Λάκκας: μια ιστορία που ακροβατεί στα όρια του μύθου

Φάρος Λάκκας: μια ιστορία που ακροβατεί στα όρια του μύθου

Φάρος Λάκκας: μια ιστορία που ακροβατεί στα όρια του μύθου

Στο βορειότερο σημείο των Παξών, κοντά στο γραφικό λιμανάκι της Λάκας, βρίσκεται ένας από τους παλαιότερους πέτρινους φανούς του ελληνικού φαρικού δικτύου, τον οποίο περιβάλλει μια… παράξενη ιστορία η οποία ακροβατεί στα όρια του μύθου!

Αρχικά ο φάρος της Λάκκας είχε κατασκευαστεί το 1825 από τους Βρετανούς με εστιακό ύψος 112 μέτρα, ενώ το φως του που προερχόταν από καύση ελαιόλαδου ήταν ορατό από απόσταση 17 ναυτικών μιλίων. Τόσο κατά τα χρόνια της Αγγλοκρατίας, αλλά και στη συνέχεια με την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, ο φάρος έστεκε αγέρωχος, βοηθώντας τα πλοία στην πορεία τους ανοιχτά των Παξών, αλλά φυσικά και τα πλεούμενα που ήθελαν να κάνουν τον διάπλου ανάμεσα στο νότιο άκρο της Κέρκυρας και τους Παξούς.

Το μεσημέρι της 11ης Μαρτίου του μακρινού έτους 1913, και ενώ οι τρεις φαροφύλακες μαζί με τις οικογένειές τους γευμάτιζαν λίγο πιο μακριά από τον φάρο και κάτω από τη σκιά των γειτονικών δέντρων, άκουσαν έναν περίεργο θόρυβο να έρχεται μέσα από τα έγκατα της γης. Έκπληκτοι τότε, αντίκρυσαν τον πύργο του φάρου μαζί με το κτήριο της κατοικίας τους να χάνεται από τα μάτια τους, και να τα καταπίνει ολόκληρα μια χαράδρα μήκους 200 μέτρων που άνοιξε μπροστά τους, ακριβώς στο σημείο που έστεκε μέχρι πριν λίγες στιγμές ο φάρος! Μέρος του φάρου μαζί με τα βοηθητικά του κτήρια καταποντίστηκαν στη θάλασσα, ενώ τα υπόλοιπα θάφτηκαν κάτω από τα χώματα της καθίζησης, η οποία έφτανε τα 20 μέτρα σε βάθος.

Μπορούμε να φανταστούμε τον τρόμο αλλά και την απόγνωση αυτών των ανθρώπων, που είδαν το σπίτι τους, καθώς διέμεναν εκεί μόνιμα με τις οικογένειές τους και όλα τους τα υπάρχοντα που ήταν μέσα στο κτήριο θάφτηκαν μέσα στη χαράδρα, να χάνεται μέσα σε μια στιγμή και δίχως καμία προειδοποίηση από τη φύση.

Ως εκ θαύματος όμως, από τον φάρο και την οικία των φυλάκων του, σώθηκε η εικόνα του Αγίου Νικολάου μαζί με το καντήλι του, τα οποία όπως λέγεται βρέθηκαν να επιπλέουν στη θάλασσα λίγες ημέρες μετά την καταστροφή. Μετά την περισυλλογή της εικόνας και του καντηλιού, οι κάτοικοι της Λάκκας εκτέλεσαν δοξολογία, ευχαριστώντας τη θεϊκή παρέμβαση για το γεγονός ότι δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες. Η εικόνα αυτή του Αγίου Νικολάου, ο οποίος μάλιστα εμφανίζεται σε νεαρή ηλικία – κάτι σπάνιο δηλαδή για την απεικόνιση του συγκεκριμένου αγίου, φυλάσσεται από το 1996 στην Κεντρική Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, όταν παραδόθηκε δηλαδή από τους φαροφύλακες προς τον τότε Διευθυντή της Υπηρεσίας.

Φυσικά η ανέγερση ενός νέου φάρου κρίθηκε επιτακτική λόγω της σπουδαιότητας του σημείου, και πράγματι πολύ σύντομα καθορίστηκε το πλέον ασφαλές κοντινότερο σημείο για την κατασκευή του νέου φάρου, ενώ ταυτόχρονα έγινε και η παραγγελία και του νέου φωτιστικού μηχανήματος. Καθώς όμως ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, τόσο η ανέγερση του κτηρίου όσο και η τοποθέτηση του φωτιστικού μηχανήματος καθυστέρησαν και έτσι ο νέος (σημερινός) φάρος, ξεκίνησε τελικά τη λειτουργία του το 1919. Ο πύργος του νέου φάρου έχει ύψος 10,7 μέτρα, είναι λιθόκτιστος (όπως άλλωστε και η ισόγειος οικία του φάρου), και εξωτερικά έχει τετράγωνο σχήμα ενώ εσωτερικά είναι κυκλικός. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1979 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαθιστώντας τα παλιά μηχανήματα πετρελαίου.

Ο φάρος της Λάκκας τα τελευταία χρόνια είναι επισκέψιμος για το κοινό κατά την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων (την τρίτη Κυριακή κάθε Αυγούστου).

Δείτε εδώ ένα εντυπωσιακό drone βίντεο του φάρου της Λάκκας και της γύρω περιοχής:

Σχετικά άρθρα