Αχίλλειο: το καταφύγιο μιας θλιμμένης πριγκίπισσας στην Κέρκυρα

Η Αυτοκράτειρα της Αυστροουγγαρίας Ελισάβετ, ή όπως είναι περισσότερο γνωστή “Πριγκίπισσα Σίσσυ”, αποτελεί μια ιστορική μορφή που η ζωή της μοιάζει με μυθιστόρημα.  Γνωστή για το κάλλος της, και την αγάπη της για τα ταξίδια και την καλλιέργεια του πνεύματος, η ζωή της πολύ νωρίς θα σημαδευτεί από ταραχώδη και τραγικά γεγονότα.

Σε ιδιαίτερα νεαρή ηλικία, πριν ακόμη ενηλικιωθεί, παντρεύεται τον Φραγκίσκο Ιωσήφ Α’ των Αψβούργων. Αν και επρόκειτο για έναν γάμο που προέκυψε από έρωτα (έστω και στα στενά όρια των βασιλικών οίκων της Ευρώπης) και όχι από συνοικέσιο, η Σίσσυ καταπιέζεται υπερβολικά από τα πρωτόκολλα και την αυστηρή πειθαρχία της αυλής των Αψβούργων.

Θα αναζητήσει παρηγοριά αλλά και την ελευθερία της, ταξιδεύοντας στον κόσμο. Το 1861 επισκέπτεται για πρώτη φορά την Κέρκυρα, όπου θα φιλοξενηθεί για αρκετούς μήνες στην έπαυλη “Mon Repos”. Η ζωή στην Κέρκυρα θα ενθουσιάσει την Σίσσυ και θα της θυμίσει τα ανέμελα παιδικά της χρόνια στη Βαυαρία. Όντας “ερωτευμένη” με την Κέρκυρα, θα επιστρέψει στο νησί πολλές φορές στο μέλλον.

Η καρδιά της Σίσσυ θα ραγίσει ανεπανόρθωτα το 1889 όταν ο γιος της και διάδοχος του θρόνου Ροδόλφος θα βρεθεί νεκρός σε ηλικία 32 ετών μαζί με την αρραβωνιαστικιά του, την βαρώνη Μαρία Βετσέρα. Η Σίσσυ μέσα σε βαθιά θλίψη επιστρέφει στην Κέρκυρα, όπου θα αναζητήσει παρηγοριά χτίζοντας το δικό της καταφύγιο, το γνωστό πλέον “Αχίλλειο”.

Αγοράζει τη “Βίλλα Βράιλα” στο Γαστούρι, και ξεκινά την ανοικοδόμηση ενός μικρού ανάκτορου στη θέση της ήδη υπάρχουσας βίλας. Τα έργα στην έπαυλη που χτίζει θα διαρκέσουν τέσσερα ολόκληρα χρόνια και θα ολοκληρωθούν το 1892. Το στυλ του “παλατιού” που θα ανεγερθεί έχει επιρροές από διάφορα στυλ, όπως το ελληνικό, το ρωμαϊκό, το ιωνικό αλλά και της αρχιτεκτονικής της Πομπηίας.

Η Σίσσυ ήθελε να δημιουργήσει γύρω της μια όαση, μέσα στην οποία θεοί και θεές θα συνυπήρχαν με ήρωες από τα έργα του Ομήρου. Για τη διακόσμηση της έπαυλης εργάστηκαν δεκάδες καλλιτέχνες, που δημιούργησαν τοιχογραφίες, πίνακες, γλυπτά και αγάλματα με θέματα από την ελληνική μυθολογία και ιστορία. Ένα από αυτά, το άγαλμα του “Θνήσκοντος Αχιλλέα” στον κήπο, ενέπνευσε τη Σίσσυ για να διαλέξει το όνομα του σπιτιού της: “Αχίλλειον”.

Η επιλογή φυσικά της τοποθεσίας δεν ήταν τυχαία. Το σημείο που έχτισε το Αχίλλειο διαθέτει πανοραμική θέα στη θάλασσα του Ιονίου και τις απέναντι ακτές.

Το εσωτερικό του Αχιλλείου χαρακτηρίζεται φυσικά από πολυτέλεια και το ευρωπαϊκό γούστο του 19ου αιώνα. Με τους καθημερινούς χώρους διαβίωσης και το εντυπωσιακό παρεκκλήσι στο ισόγειο και με τα προσωπικά διαμερίσματα της Σίσσυ στον πρώτο όροφο, το Αχίλλειο ξεχώριζε με την ομορφιά του με τα μαρμάρινα τζάκια και τις αξιοζήλευτες τοιχογραφίες και οροφογραφίες.

Ο κήπος της έπαυλης, βρισκόμενος μέσα φυσικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς, ξεχωρίζει για τα αγάλματά του, όπως τα αγάλματα των 9 Μουσών αυτά του Λόρδου Βύρωνα, το Διόνυσου, του Ερμή, του Απόλλωνα, και φυσικά το κολοσσιαίο άγαλμα του Θνήσκοντος Αχιλλέα.

Η Σίσσυ θα περνάει στην Κέρκυρα το μισό χρόνο, κυρίως τους δροσερούς μήνες της άνοιξης και του φθινοπώρου. Επιδίδεται στις αγαπημένες της ασχολίες, τους μακρινούς περιπάτους και τον συγχρωτισμό με τους ντόπιους.

Η ταραχώδης ζωή της Σίσσυ θα λάβει τέλος με δραματικό τρόπο με τη δολοφονία της το 1898 στην Ελβετία. Μετά τον τραγικό θάνατό της, το Αχίλλειο θα παραμείνει ακατοίκητο για κοντά μια δεκαετία. Τελικά το 1907, ο αυτοκράτορας (Κάιζερ) της Γερμανία Γουλιέλμος Β’ θα αγοράσει το Αχίλλειο μετά από πρόταση του τότε βασιλιά της Ελλάδας Γεωργίου Α’.

Ο Κάιζερ αναμορφώνει τους κήπους του Αχιλλείου, οι οποίοι ήταν εγκαταλελειμμένοι όλο αυτό το διάστημα, ενώ επιπλέον τους εμπλουτίζει με δέντρα και φυτά σπάνια για την Κέρκυρα και την εποχή της. Εντός του ανακτόρου, ο Κάιζερ προχωρεί σε διάφορες αλλαγές και προσθήκες σε αυτό, μεταφέρει το άγαλμα του θνήσκοντα Αχιλλέα στη σημερινή του θέση και το αντικαθιστά με τον “Νίκων Αχιλλέα” που ο ίδιος έδωσε την εντολή για την κατασκευή του. Επίσης, κατασκευάζει ένα μεγάλο κτήριο δίπλα στο ανάκτορο για να στεγάσει τη φρουρά του.

Ο Κάιζερ πραγματοποίησε το τελευταίο του ταξίδι στην Κέρκυρα το 1914, λίγο πριν το ξέσπασμα του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Την Κέρκυρα καταλαμβάνουν τον Δεκέμβριο του 1915 τα Γαλλικά και τα Σερβικά στρατεύματα, και το Αχίλλειο μετατρέπεται σε στρατηγείο και σε στρατιωτικό νοσοκομείο τους. Μετά τη λήξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, το Αχίλλειο περιέρχεται στο Ελληνικό Δημόσιο στο πλαίσιο των πολεμικών επανορθώσεων. Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου πολλά αντικείμενα και έπιπλα του ανακτόρου εκποιήθηκαν.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, το Αχίλλειο χρησιμοποιήθηκε από τους κατακτητές ξανά ως στρατηγείο και νοσοκομείο, ενώ σε μεγάλο βαθμό λεηλατήθηκε. Μέχρι και τη σημερινή εποχή και την μετατροπή του σε επισκέψιμο μνημείο, το Αχίλλειο λειτούργησε ως εστία δημοδιδασκάλων, τεχνική σχολή, παιδούπολη, ενώ για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στους χώρους του Αχιλλείου λειτούργησε το καζίνο της Κέρκυρας.