Πρόσκληση στη διάλεξη του Προέδρου της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών Περικλή Παγκράτη

Πρόσκληση στη διάλεξη του Προέδρου της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών Περικλή Παγκράτη

Πρόσκληση στη διάλεξη του Προέδρου της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών Περικλή Παγκράτη

Όπως ήδη έχει ανακοινωθεί, από τις αρχές του έτους η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών (Μουσείο Σολωμού) πραγματοποιεί σειρά εκδηλώσεων για τον Ανδρέα Κάλβο, με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την έκδοση των «Ωδών» του (ομιλίες και μουσειο-παιδαγωγικές εκδηλώσεις).

Στο πλαίσιο των ομιλιών αυτών πραγματοποιείται την Τετάρτη 17 Απριλίου 2024 και ώρα 20.00 ομιλία του κ. Περικλή Παγκράτη, Προέδρου της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών, με τίτλο: «“Ελπίς πατρίδος” – ένας πρόδρομος των Ωδών του Ανδρέα Κάλβου».

Η ωδή Ελπίς Πατρίδος είναι το πρώτο ποίημα που γράφει στα ελληνικά ο Ανδρέας Κάλβος (1792-1869). Αν και εκδίδεται το 1819 στην Αγγλία, ελάνθανε για εκατόν ογδόντα τέσσερα χρόνια. Το 2003 το ανακάλυψε ο κύπριος ποιητής, φιλόλογος και μελετητής του Κάλβου, Λεύκιος Ζαφειρίου (1948-2022), στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης. Αρχικά η έρευνα έγινε στη British Library μέσω του διαδικτύου με τη βοήθεια του δεκαεφτάχρονου μαθητή Τεύκρου Χαχολιάδη. Το ταξίδι στην Αγγλία διέλυσε και τις τελευταίες αμφιβολίες: επρόκειτο για το ποίημα στα ελληνικά, το οποίο ο Ανδρέας Κάλβος είχε αφιερώσει στον Γκίλφορντ.

Το «εύρημα Ζαφειρίου» δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά από το κερκυραϊκό περιοδικό Πόρφυρας σε ειδικό ένθετο, τον Οκτώβρη του 2003 και έκτοτε έγινε γνωστό πανελληνίως. Το ποίημα αφιερώνεται στον Φρειδερίκο Νορθ κόμη του Γκύλφορδ για την επικείμενη ίδρυση της Ιονίου Ακαδημίας, της οποίας ο Γκύλφορδ είχε διορισθεί καγκελάριος. Η ελπίδα για παιδεία και ελευθερία των Ελλήνων ήταν πλέον ζωντανή. Ως ωδή, θεωρήθηκε «ο θεμέλιος λίθος» των «Ωδών» του Ανδρέα Κάλβου, γιατί περιέχει βασικά στοιχεία της ποιητικής του.
Σε κάθε περίπτωση είναι πρόδρομος των ωδών της Λύρας του 1824 και των Λυρικών του 1826, που καθιερώνουν τον Ανδρέα Κάλβο ως μεγάλο έλληνα ποιητή – τον ποιητή που μαζί με τον Διονύσιο Σολωμό αποτελούν τους γενάρχες της νεοελληνικής ποίησης.